Kroniki Fallathanu Wieści fabularne Kroniki Fallathanu, tgf, wieści 21 listopada 2024 0 Komentarze

[Kronika Arhany] Woof woof!

Opis

Data rozgrywania się wydarzeń

20 Penhara (września) 1376 roku

Miejsce rozgrywania się wydarzeń

Tereny na południowy-wschód od Illtrium, Mała Vanthia

Przebieg wydarzeń

Wszystko zaczęło się od jednej, niepozornej mapy. Całkowitym zbiegiem okoliczności, który niektórzy mogliby nazwać przeznaczeniem, kilkoro awanturników znalazło się w jednym miejscu i czasie, w samym sercu istotnych wydarzeń. Bohaterowie w większości nie znali się wzajemnie, ale łączyła ich osoba sprawcy całego zamieszania — Monda* zwanego Księżycem, i to wystarczyło, by podjęli chaotyczną współpracę, by uratować chłopca przed pogonią — tajemniczych łowców i ich ogarów.

Jazon, Olaya, Larina, Theodor i Borsik biegli obok Monda, wpadając po drodze na pomysł zmylenia pościgu. Nieco za nimi pozostawali Gustaw wraz ze swoją siostrą Solveig, a wszystko przez fakt, że mężczyzna trzymał ją za rękę i nie puszczał niezależnie od tego, czy dzielnie dotrzymywała mu kroku, czy też musiał ją za sobą szarpać. Całkiem z tyłu, jakby spóźnieni, za nimi podążali także Vuyseymus i Morrigan.

Grupa postanowiła się rozdzielić, żeby zmylić tropy — Jazon oraz Theodor podążyli w jedną stronę, Gustav wraz z Solveig zatrzymali się, ze względu na to, że pani von Duster nie była w stanie już dłużej biec. Reszta ruszyła dalej z Księżycem docierając do strumienia. Gon dał się oszukać, również podzielił się na mniejsze grupy, chcąc dopaść wszystkich zamieszanych, co pozwoliło na w miarę wyrównane starcia.

Gustav, Solveig i dołączająca do nich Morrigan poradzili sobie z ogarem i jego właścicielem dzięki zaklęciom Morrigan i umiejętnościom szermierczym Gustava. Niestety, siła magii Solveig sprawiła, że ta sama się podpaliła, otrzymując poważne obrażenia ramion i dłoni. W tym samym czasie Jazon i Theodor poradzili sobie ze swoją grupą pościgową, a reszta pogoni została zatrzymana przez Vuyseymusa, który przyzwał do pomocy leśne zwierzęta (w tym wielkiego dzięcioła, z którym połączyła go szczególna więź), oraz Airam — spóźnioną wojowniczkę, rzucającą się w wir walki.

W czasie, gdy grupa z Księżycem próbowała umknąć przed ostatnim psem, schodząc w dół strumienia po śliskich skałach w kierunku niewielkiego jeziorka, Jazon i Theodor stanęli przed kolejnym problemem, jakim była grupa driad, którym nie podobało się, że maji strzelił do zwierzęcia. Całe szczęście, przyjęły ich tłumaczenie i puściły wolno, grożąc, że to jedna, jedyna szansa w ich życiu.

Gustav, Solveig, Morrigan, dołączający do nich Airam oraz Vuyseymus zdołali opatrzyć rany Dusterów i wyznaczyć kierunek, gdzie wcześniej udał się Księżyc ze swoją grupą. Także Theodor i Jazon znaleźli to samo jezioro i zbocze, po którym schodziła ekipa z poszukiwanym chłopakiem.

Poruszali się drogą wytyczoną wizjami Solveig von Duster, która przewidziała dokładnie te same sceny, jakie niedawno stały się ich udziałem. Wędrowali tak godzinami przez zmieniający się krajobraz, aż zatrzymała ich kolejna przeszkoda: tym razem wpadli na krwawą jatkę pomiędzy szablastymi wilkami a wiwernami klifowymi. Po krótkiej naradzie zadecydowano, że Vuyseymus wraz z Borsikiem rzucą odpowiednie zaklęcia ukrywające ich obecność i w ten sposób wszyscy spróbują przemknąć się bokiem bez konieczności wdawania się w następną potyczkę.

Poszukiwania kolejnych punktów z wizji Solveig w końcu się opłaciły: dotarli do chaty, w której mieli uzyskać odpowiedzi. Mieszkała tam kobieta z przepowiedni, była jednak znacznie, znacznie starsza niż w widzeniach, a na dodatek umierająca i praktycznie nieprzytomna. To jej opiekunowie — dwójka Ruanów — wyjaśnili grupie, co i kogo tak naprawdę uratowali. Kobieta była Kluczniczką — posiadała wiedzę o tym, jak odczytać runy Arhany i w ten sposób złamać pieczęć, jaka się w niej znajdowała. Pieczęci wedle legendy miało być siedem, a ich złamanie miało ocalić świat. Po śmierci posadę przejąć miała jej córka, Esmeralda, ale ta wpadła w złe towarzystwo i kotowaci przestrzegali przed kontaktem z nią, a zwłaszcza ufaniem jej. Nareszcie też wyjaśniła się sprawa tej nieszczęsnej mapy: Mond wszedł w jej posiadanie na polecenie swojego ojca, który był Strażnikiem Mapy Arhany, i to stanowisko w związku z jego tragiczną śmiercią przypadło w spadku chłopcu. Ponadto, wcześniej przed grupą dotarł tu również inny Strażnik Mapy, Versaci Legard, który wyruszył do Natei, by znaleźć Esmeraldę, a następnie wrócił z wiadomością, że wraz z nią uda się na wiec do Amarth, na którym ma się odbyć debata dotycząca światowego kryzysu i tego, jak mu przeciwdziałać. Podobno Versaci miał nadzieję spotkać tam innych Strażników Mapy.

Nasi bohaterowie zyskali wiedzę o tym, czym jest Arhana, a także datę, w której miał się odbyć wiec. Reszta była już historią, która mogła się szybko zakończyć lub wręcz przeciwnie — mieć tu dopiero swój początek.

Następstwa fabularne

Wszystkie postacie zyskały wiedzę o Mapach Arhany i Strażnikach Mapy,
Wszystkie postacie zyskały wiedzę o obradach (Źródło Wszystkiego) dotyczących anomalii oraz Strażniku Mapy Versaci Legardzie,
Solveig poparzyła magicznie przedramiona i wierzch dłoni,
Vuyseymus otrzymuje chowańca: Wielki Dzięcioł.