Koniec Ery: Gambit Natejski

Opis

Data rozgrywania się wydarzeń

24 cresaima (grudnia) 1376 roku

Miejsce rozgrywania się wydarzeń

Tetrarchia Natejska, Porto de Ouro

Przebieg wydarzeń

Nie było tajemnicą, że w obliczu ataku Szpona do pałacu tetrarchy zaproszeni byli nie tylko oficjalni doradcy i wspólnicy, ale i ludzie Natei znani. Ci, którzy niejednokrotnie działali na jej korzyść; którzy można powiedzieć, że oddali jej — w ten czy inny sposób — serce. Trudno było powiedzieć, jakie zamiary miał Tetrarcha Luis de la Muente, gdyż zamknął się w Sali Obrad wraz ze swoimi najbardziej zaufanymi ludźmi. Być może chciał otworzyć Pałac dla obywateli, żeby znaleźli schronienie przed nadciągającą katastrofą, ale niestety nie dane było się o tym nikomu przekonać, ponieważ potężna fala Liberdad zniszczyła fragment pałacowego placu oraz schody z kości słoniowej, tworząc niemożliwą do przekroczenia wyrwę, odcinając rządzących od ludu. Wśród uwięzionych na pałacowej wyspie istot znalazła się zupełnym przypadkiem Tisabel Reiner, a także zaproszeni Sofia i Salvador Rodriguezowie, Wolmira z rodu Sefires oraz Luminare Cichych Wspólników — Rosa Leothana.

Pozostałych przy życiu po uderzeniu fali powitał Generał Crespo Duarte de Barrata*, obwieszczając, że to w ich rękach spoczną decyzje związane z pomocą miastu. Raporty i rozkazy mieli wysyłać za pomocą złotego ptaka i w tej samej formie otrzymywać raporty zwrotne od Tajemniczego Informatora*. Generał* zaprowadził piątkę ocalałych do przygotowanego w jednej z wież pomieszczenia z szerokim, arkadowym balkonem, gdzie rozpoczęły się małe obrady. To, o czym musieli w pierwszej kolejności decydować, to dokąd wysłać czekające na rozkazy dodatkowe oddziały — do utrzymania Bramy Tetrarchów, do pomocy z żywiołem na Mourierze, czy na Rynek Tysiąca Twarzy, gdzie wybuchł bunt niewolników. Jednogłośnie uznali, że najważniejsze jest powstrzymanie nadciągającej hordy. W dalszej kolejności przyszło im radzić nad tym, czy ratować Moureirę, czy nie. Tu decyzja nie była z początku wspólna, ale ostatecznie wszyscy zgodzili się, że przede wszystkim należy ratować ludność i nawet jeśli spisuje to dzielnicę biedoty na straty, to należy ewakuować obywateli. Grupa nie zdecydowała się także tłumić buntu niewolników, miast tego wysyłając tam szpiegów. Wyglądało na to, że wpadli w dobry rytm, aczkolwiek niektórym członkom obrad pewne rzeczy nie stykały się w logiczną całość.

Rosa Leothana od początku poddawała w wątpliwość zasadność wyboru właśnie tej grupy do podejmowania najważniejszych decyzji w mieście. Wolmira natomiast wyłączyła się z dyskusji, wyczuwając bardzo silną nić magiczną, która w wizji doprowadziła ją do tetrarszej Sali Obrad. Nie udało się jej rozpoznać, kim w tej wizji jest, ale rozpoznała tatuaż ważki na swoim przedramieniu. W międzyczasie, na wieży, De Barrata* znajdujący się pod wpływem wrogiego zaklęcia, zaatakował grupę, dotkliwie raniąc Salvadora. Dzięki szybkim reakcjom, magom (Wolmirze i Rosie) udało się spacyfikować Generała*, spętać go i odciąć od obcego wpływu. To właśnie wtedy przebrała się miarka, a grupa zdecydowała się podzielić.

Dalsze decyzje podejmowały we trójkę Wolmira, Sofia i Tisabel. Donna Rodriguez zadecydowała, by objąć przestępców amnestią, Tisabel sporządzała raport, a Wolmira zajęła się hipnotyzowaniem Generała*, by upewnić się co do jego motywacji i braku wrogich zamiarów. Ostatecznie, tknięta szóstym zmysłem i obawą o krewnego, Sofia ruszyła za Salvadorem i Rosą, którzy wcześniej opuścili pomieszczenie zmierzając w kierunku Sali Obrad. Ostatnie decyzje spoczęły zatem na Wolmirze i Tisabel, które poświęciły lecznicę i świątynię Przedwiecznego na rzecz spichlerzy oraz kazały ratować archiwa i bibliotekę, kosztem koszar. Gdy Generał* ostatecznie został wyzwolony spod magicznego wpływu, wszyscy podążyli za tropem do wspomnianej Sali Obrad.

W tym czasie Rosie i Salvadorowi udało się przekonać gwardzistów i zostali wpuszczeni do Sali Obrad, gdzie ich oczom ukazała się prawdziwa masakra. Wszyscy Radni zostali zamordowani w malowniczy sposób, „Tetrarcha”* siedział nieprzytomny na krześle, a za kotarą coś się ruszało. W pierwszej chwili Rosa postanowiła na ślepo spowolnić to, co znajdowało się niewidoczne, a Salvador podszedł do „Tetrarchy”*, rozpoznając tatuaż ważki. Niestety — było już za późno. Magiczne zaklęcie nieznanego pochodzenia przejęło nad nim kontrolę i został wciągnięty w wizję. Całe szczęście, szybka reakcja Rosy i potężne dostrojenie się do wibracji osłoniło Salę Obrad przed zgubnym wpływem wrogiego czaru. Za kotarą, jak się okazało, znajdował się kokon z prawdziwym Tetrarchą de la Muente*, który — kiedy wydostał się z niego — zabił swojego sobowtóra. Ujawnił także ukryte pomieszczenie pod Salą, gdzie została odnaleziona sprawczyni zamieszania — służka, która wcześniej donosiła wszystkim napoje. Gdy pozostali dotarli na miejsce, a grupa znów się połączyła, Tetrarcha* wysłuchał raportów, uznając podjęte decyzje za wiążące, oraz rozdał zaszczyty i tytuły, w tym przyjął Rosę Leothanę i Sofię Rodriguez na swoje doradczynie. Zagrożenie zostało chwilowo odparte, ale przed Porto de Ouro stało mnóstwo kolejnych, trudnych decyzji — w tym przesłuchanie pochwyconej magini-służki.

*NPC

Następstwa fabularne

Salvador Rodriguez został mianowany Profesorem i otrzymał obietnicę objęcia katedry prawa na uniwersytecie Porto de Ouro.
Sofia Rodriguez oraz Rosa Leothana zostały doradczyniami Tetrarchy Porto de Ouro.
Tisabel Reiner oraz Wolmira Sefires zostały honorowymi obywatelkami Porto de Ouro.
Wolmira Sefires oraz Salvador Rodriguez otrzymali pozwolenie na uczestnictwo w przesłuchaniu pochwyconego więźnia.
Tisabel Reiner otrzymała od Tetrarchy Zew Oceanu — magiczne ostrogi.
Cała piątka stała się bardziej rozpoznawalna wśród Tetrarchów oraz zaskarbili sobie wdzięczność Generała de Barraty, który jest im dłużny przysługę.
W wyniku tej sesji zostały podjęte kluczowe decyzje mające wpływ na kształt miasta: poświęcona została mennica, w wyniku czego płynne złoto wylało się na ulice, lecznica oraz budynek koszar. Mieszkańcy Moureiry zostali ewakuowani, a przez to pozwolono hordom zniszczyć dzielnicę. Zachowano spichlerz oraz archiwa.
W wyniku tej sesji udaremniono zamach na Tetrarchę Porto de Ouro i pochwycono sprawczynię zdarzenia.
W wyniku tej sesji zapadła decyzja o budowie pomostu między Pałacem, a jego brzegiem, dzięki czemu do walczących z Behemotem (patrz: Sesja Złote Łzy) dołączyły Czarne Włócznie.