Władcy Lasów

1. Najważniejsze wydarzenia
— W okręgu należącym do rodu von Hartvig zorganizowano coroczne polowanie szlacheckie, mające na celu upolowanie legendarnego białego jelenia. Do wydarzenia przystąpiły następujące grupy uczestników: Felsa, Finn i Olena; Arden, Lyall i Aimée; Coraline i państwo Wittel; Borsik i państwo Royce; Lotta i Gustav von Düster wraz z hrabią Albrechtem von Hartvigiem* oraz Stollem* jako dowódcą tropicieli.

— Każda z grup została poprowadzona przez tropiciela w innym kierunku lasu. Tropiono m.in. ślady jelenia, dzików, wilków, lisa oraz tajemnicze odciski wskazujące na istnienie większej, drapieżnej istoty.

— W toku polowania natrafiono na niepokojące ślady świadczące o obecności potężnego drapieżnika: porzucone zwierzęce szczątki na wzgórzu, złotawe pióro nieznanego pochodzenia, fragment twardej, zielonej łuski, a także magiczne wibracje wokół białego jelenia, który ukazał się niektórym jako istota magiczna, a nie rzeczywiste zwierzę.

— Na skutek tych odkryć część uczestników postanowiła wycofać się z polowania. Coraline, Felsa, Sterling i Larina Wittelowie oraz część elfów (Arden i Lyall) jasno sprzeciwili się kontynuowaniu łowów. Stoll również odmówił dalszego prowadzenia wyprawy, oskarżając hrabiego von Hartviga o celowe narażenie szlachty na niebezpieczeństwo. Hrabia von Hartvig zbagatelizował zagrożenie, sugerując, że cała sytuacja jest próbą oczernienia go i przejęcia jego posiadłości. Odrzucił istnienie smoka i twierdził, że łuska mogła należeć do każdej większej bestii.
— Po powrocie do obozowiska część uczestników postanowiła natychmiast wyjechać, inni zdecydowali się na chwilowy odpoczynek i obserwację sytuacji.
— W trakcie wieczoru, gdy w obozie rozlewała się whisky i toczono rozmowy przy ognisku, niebo przeciął cień lecącej istoty, a na środek polany spadła ludzka kończyna z rozpoznawalnym sygnetem — należąca do hrabiego von Hartviga.

2. Następstwa
— Wszyscy uczestnicy Opowieści zyskują nową wiedzę o możliwej obecności smoka lub innej pradawnej istoty w Szmaragdowej.

— Olena zdobyła złote pióro gryfa (przedmiot narracyjny).

— Larina zdobyła fragment łuski prawdopodobnie pochodzącej od smoka (przedmiot narracyjny).

— Jeanette i Theodor Royce’owie zdobywają wiedzę o zagrożeniu magicznym i zgłaszają sprawę Komandorii Inkwizycji w Vaydesur, co może mieć wpływ na dalsze wydarzenia kampanii.

— Lotta von Düster publicznie oskarżyła hrabiego o niegodziwość, zyskując reputację osoby odważnej i bezkompromisowej.
— Coraline i Felsa zyskują zaufanie Stolla gotowego do dalszej współpracy z nimi.

— Rozpoczyna się kampania Smoczy Ogień, której punktem wyjścia jest zaginięcie (i śmierć) hrabiego von Hartviga oraz obudzenie się potężnej, magicznej istoty (zielonego smoka?) w głębi tenshavarskiej puszczy.

Historie postaci:

Felsa: Brała udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Dowodziła jedną z grup tropicielskich. Wykazała się czujnością i doświadczeniem, prowadząc swoją drużynę bezpiecznie do obozu. Współpracowała z Oleną Petrova i Finnem Lyones. Zachowała zimną krew w obliczu zagrożenia.
Borsik: Brał udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Wraz z Roycami odkrył cmentarzysko zwierząt i silną, prastarą aurę magiczną. Zdecydowanie opowiedział się za zakończeniem polowania i powrotem do obozu. Czuwał nad bezpieczeństwem grupy, zachowując spokój i rozsądek.
Lar: Brała udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. W ferworze zdarzeń podążyła za swoim psem, który zerwał się w pogoń za lisem. Odnalazła go kontuzjowanego i opiekowała się nim do końca wyprawy. Wróciła do obozu rozgoryczona i rozżalona sytuacją, zarządzając szybki wyjazd rodziny Wittelów.
Lyall: Brała udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Jako jedna z nielicznych od razu rozpoznała iluzję białego jelenia. Wraz z Ardenem i Aimée współtworzyła tylną straż powrotnego pochodu, oferując iluzoryczną osłonę grupie. Zachowała spokój, trzymając się blisko męża i wspierając go w analizie sytuacji.
Olena: Brała udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Podczas poszukiwań natrafiła na niezwykłe pióro — jednoznacznie należące do gryfa. Podczas powrotu do obozu dbała o towarzyszy, a później rozdzielała między nich własny bimber, wzmacniając więzi z innymi uczestnikami.
Gustav: Brał udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Zachował trzeźwość umysłu i próbował uspokoić sytuację na polanie. Wspólnie z żoną oraz Jeanette i Theodorem zajął pozycję zabezpieczającą przed nieznanym zagrożeniem. Wspierał działania taktyczne grupy i utrzymywał porządek wśród szlachty.
Sterling: Brał udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Głośno i zdecydowanie sprzeciwił się zachowaniu hrabiego, stając w obronie żony i pozostałych uczestników. Przywołał konie i zadbał o bezpieczeństwo swojej grupy. Wraz z Lariną opuścił posiadłość w poczuciu zagrożenia i obrzydzenia wobec gospodarza.
Aimée: Brała udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Podążała za Ardenem i Lyall, trzymając się blisko ich przewodnictwa. Podczas odwrotu wykazała się opanowaniem i rozwagą. W obozie unikała towarzyskich ekscesów, skupiając się na własnych refleksjach i obserwacji otoczenia.
Arden: Brał udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Wraz z Lyall i Aimée prowadził ostrożne rozpoznanie. To on jako pierwszy rozpoznał możliwe ślady smoka. Wspólnie z żoną zabezpieczał tyły kolumny powrotnej. Po powrocie do obozu nawiązał kontakty z von Düsterami i zachował czujność.
Lotta: Brała udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Wyróżniła się otwartym sprzeciwem wobec działań hrabiego, publicznie zarzucając mu kłamstwo i stwarzanie zagrożenia. Zyskała reputację jako kobieta stanowcza i niebojąca się wypowiadać głośno prawdy. Z mężem pełniła straż przy ewakuacji gości z lasu.
Jeanette: Brała udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Razem z Borsikiem i Theodorem odkryła cmentarzysko zwierząt i silną, prastarą aurę magiczną. Potem z mężem trzymała się przednich szeregów i dbała o bezpieczeństwo grupy. Okazała stanowczość i kompetencję w sytuacji kryzysowej. Po powrocie do obozu niezwłocznie zarządziła pakowanie i opuszczenie posiadłości, wyrażając jasno niechęć wobec dalszego przebywania w tych rejonach.
Theodor: Brał udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Wraz z Borsikiem i swoją żoną odkrył cmentarzysko zwierząt i silną, prastarą aurę magiczną. Jako Inkwizytor pozostał czujny i chłodny w ocenie wydarzeń. Postanowił sporządzić raport o działaniach hrabiego i zgłosić sprawę do lokalnej komandorii. Razem z Jeanette nadzorował bezpieczny powrót i logistykę wyjazdu.
Finn: Brał udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Podjął ryzykowną decyzję o samotnym pościgu za domniemanym zagrożeniem po usłyszeniu krzyku. Po powrocie wsparł Felsę w działaniach obronnych i wykazał zainteresowanie dalszym badaniem sprawy.
Coraline: Brała udział w szlacheckim polowaniu na białego jelenia, które zakończyło się odkryciem obecności nieznanej bestii w Szmaragdowej Puszczy. Zachowała zimną krew i trzeźwy osąd. Zdecydowała się na odwrót, odrzucając złudną chwałę i ryzyko. Czuwała nad bezpieczeństwem państwa Wittelów. Po powrocie do obozu wzięła udział w towarzyskich rozmowach, utrzymując postawę powściągliwą i rozsądną.